అమ్మా! కళ్ళజోడు పెట్టుకో…

“బుజ్జి పండు, చిన్ను కొత్త కళ్ళ జోడు చూసావా? ఎంత బావుందో! చూస్తుంటే కొనుక్కుని నాక్కూడా పెట్టుకోవాలని ఉంది.” మా అమ్మ నాకు ఫోన్ లో ఈ ముక్క చెప్పిన దగ్గర నుంచీ .. నాకు నిద్ర లేదు… జరక్కూదనిది ఏదో జరగబోతోందని నా మనసు గట్టిగా చెప్తోంది …. అందుకు
కారణం తెలియాలంటే మనం కనీసం 10 సంవత్స్తరాలు వెనక్కి వెళ్ళాలి …

మా అమ్మకి కళ్ళ జోడు వచ్చి .. ఎప్పుడు రావాలో అప్పుడే వచ్చింది లెండి…. ఇప్పుడు చత్వారం, తన వయసు రెండు పుండు మీద కారం లాంటి టాప్పిక్కులు తెచ్చి … ఆల్రెడీ ….నేను కూర్చున్న చెట్టు కొమ్మని చట్టుకున నేనే నరికేసుకున్నాను …

ఇహ పోతే … మా అమ్మకి కళ్ళ జోడు వచ్చి X సంవత్స్తరాలు అయ్యింది… నేను మా చెల్లి , మా నన్నారు అప్పటికే Y సంవత్స్తరాల నుండీ ఆ కోవకి చెందిన వాళ్ళం అవ్వటం చేత …  మా అమ్మకి సలహాలు పడేస్తూ ఉండేవాళ్ళం.. ఇలా పెట్టుకో.. ఇలాoటిది కొన్నుక్కో అని… మేము అప్పటికే తనకి కళ్ళ జోడు రావడం వల్ల కుమారి భారతదేశం పదవి నుంచి విశ్రాంతి తీస్కోమని చాల వెటకారం చెయ్యడం వల్లనో .. మా నాన్నగారు కుడా తన కళ్ళ జోడు అనుభవం చెప్పడం వల్లనో కానీ … మేము కూడా వెంట వచ్చి మరీ కొనిపెడతాం అన్నా.. ససేమిరా అని తను ఒక్కతే వెళ్ళింది .. కళ్ళ జోడు షాపుకి..

మా అమ్మ ని చూడగానే ..  ” ఒరేయ్, ఆ కొత్తగా వచ్చిన మోడల్ పట్టుకు రా ” అని  వో కుర్రవాడిని పంపాడు మార్వాడి … ఆ షాపులో వెనక ఎవరూ ముట్టుకోని ….  ఒక గులాబీ రంగు ప్లాస్టిక్ ఫ్రేము డబ్బా బూజులు దులిపి పట్టుకు రమ్మని వీడి సీక్రెట్ కోడు …

మేడం, ఇదిగో ఇది బ్రాండ్ న్యూ మోడల్ … అని అమ్మకి చూపించి…  ఆ షాపు వాడు…  ఈ ప్రపంచాన్ని మా కళ్ళ జోడు తో చూస్తే నిత్య నూతనంగా ఉంటుందన్నాడుట… మా అమ్మ తెలివిగా.. మా ఆయినా , పిల్లలు వాడే మోడల్ ఇది కాదు అందిట …

“అవును మేడం ఇది లేటెస్ట్ .. కావాలంటే వాళ్ళని కూడా రమ్మనండి .. మేము మీకు కాబట్టి .. రేట్ కూడా హోల్-సేల్ రేట్ కి డిస్కౌంట్ చేసి ఇస్తాం” అన్నాడు షాపు వాడు.. తెలుగు డిక్షనరీ లో మా అమ్మకి నచ్చిన రెండే రెండు ఇంగ్లీష్ పదాలు …. హోల్-సేల్, డిస్కౌంట్ …

అవి చెవిన పడగానే మా అమ్మ… ప్యాక్ ఇట్ అంది.. అంతే… !

ఇంటికి వచ్చాక  ‘మయ సభ’ సీన్ లో ‘ఊర్వసి’ శారద లాగా మేము దుర్యోధనుడి పోర్షన్ లో మా అమ్మ …. అప్పటి నుంచీ తను కళ్ళ జోడు పెట్టుకోలేదు …  కానీ ప్రతి ఏడాది ఒక కొత్త ఫ్రేము లో అద్దాలు మాత్రం వేయిస్తూనే ఉంది… వేయించిన ప్రతి సారి మమ్మల్ని ఒపీనియన్ అడగటం.. మేము ఇచ్చిన సమాధానాన్ని బట్టి  … మా అమ్మ పెట్టుకోవడం మానెయ్యడం …. మేము అమ్మా కళ్ళజోడు పెట్టుకో అమ్మ అని బ్రతిమాలడం ఆనవాయితీ …

ఇప్పుడు మూడు ఏళ్ళ తరువాత మా చెల్లెలు పెట్టుకున్న ఫ్రేము బావుందంతోంది… అంటే…  మరో సారి ….కధ మొదటికి వచిందన్నమాట!

మాట పలుకు లేకుండా  ఫోన్ పెట్టేసి ఒక నిశ్చయానికి వచ్చేసాను… ఏదైతే అది అయ్యింది… ఈ సారి నా మనస్సుని చంపేసుకుని మరీ బావుందని చెప్పేస్తాను .. ఈ కధని కంచికి ఫ్లైట్ ఎక్కించి మరీ తోలేస్తాను … 😉

బుజ్జి పండు

గోవింద గోవిందా… కాషాయం పోయిందా … !

మా అమ్మ టైపిస్టుగా పి. ఆర్. ఓ  లో పని చేస్తుండగా యెన్. టీ. రామారావు గారు మన రాష్త్ర ( ప్రస్తుత ఆంధ్ర ప్రదేశ్) ముఖ్య మంత్రి. ఆయిన ఎప్పుడు కాషాయం వేసుకునే వారు.

ఆ రోజుల్లో అమ్మ ఒక కాషాయం రంగు గుడ్డ కొని నాకు మా చెల్లికి బట్టలు కుట్టించింది. ఖర్మమా! అని మేము అవి వేలాడు తీస్కుని వెళ్ళేవాళ్ళం. బేoడు మేళం లాగా ఉండేవాళ్ళం నేను మా చెల్లి ఆ పిచ్చి బట్టలలో. అది చాలనట్టు తను ఒక ప్లైన్ చీర కొనుక్కుంది అదే రంగులో . ఆ చీర మీద చీర ఒక ప్రింటు గానీ, కుట్టు గానీ లేదు. మీకు మాకు చిత్రంగా ఉన్నా.. మా అమ్మకి ఏనాడు ఇది తేడాగా అనిపించలేదు , ఈనాటికీ!  :O

బుధవారం వచ్చిందంటే నాకు గుండెల్లో గుబులు అంటే నమ్మండి. ఇద్దరికీ ఆ బట్టలు తగిలించి బడికి పంపుతుందేమో నని టెన్షన్ గా ఉండేది నాకు. 18  ఏళ్ళు రానిదే వోటు హక్కు లేనట్టు అప్పుడు నాకు చెల్లికి బీరువా హక్కు లేదు. మా అమ్మ ఏ బట్టలు ఇస్తే అవి వేస్కుకోవలసిందే.

నేను ఊహించిన సుభ గడియ రానే వచ్చింది అమ్మ ఆ డ్రెస్ తీసి మంచం మీద పెట్టింది. నేను ఆ డ్రెస్ వేసుకోకుండా ఉండేందుకు వెధవ ఆలోచనలు మొదలెట్టాను.పెరట్లోంచి అటే పారిపోదాం అనుకునాను పోనీ జ్వరం అని చెప్పేసి ఇంట్లో కూర్చుందాం అనుకునాను. కానీ నేను పెట్టుకున్నది ‘హిట్లర్’ తో కాదు మా అమ్మ తో…

నా పన్నాగాలు పారలేదు  సరికదా, నా వేషాలకి మా అమ్మ కి కోపం కూడా వచ్చింది. అమ్మకి కోపం వస్తే ముక్కు పుటలు ఎగరేసి ‘నాగిన్’ సినిమా లో శ్రీదేవి లా కనిపిస్తుంది. కళ్ళకి కాంటాక్ట్ లెన్స్ అమురుతాయి. అమ్రేష్ పూరి బూర ఊడుతుంటే తను బుస కొడ్తునట్టు కనిపిస్తుంది. దెబ్బకి ట్టా దొంగల మూటా! అని కిక్కురు మనకుండా అమ్మ చెప్పిన డ్రెస్ వేస్కుని బొత్తాలు పెట్టుకుని స్కూల్ కి బయలుదేరాము.

మా స్కూల్ లో చాల మావిడి చెట్లు ఉండేవి కాన్వెంట్ గోడ అవతల. వేసవి కాలం అవ్వడం తో చెట్ల నిండా మావిడి కాయలు. అవి నన్ను ఆట పట్టిస్తునట్టు ఉండేది. గబగబా చెట్లెక్కి రెండు కాయలు కోసేసను. ఎవరో వస్తునట్టు అనిపించగానే గోడ దూకేసాను. అంతే! …. నేను కింద పడటం నా డ్రెస్సు చిరాగటం రెండూ ఒకే సారి జరిగి పోయాయి. కాలు మెలిక పడి నేను లేవలేని స్థితిలో మా చెల్లి నాకు సాయం పడ్తూండగా ‘చంద్రలేక’ ఇంకో టీచర్ పేరు గుర్తు లేదు ఆ ‘వరమని’ టీచర్ ఇద్దరు వచ్చి నన్ను లేపి, తిట్టి  నా చేతిలో ఉన్న మావిడి కాయలు పట్టుకెళ్లిపోయారు. మర్నాడు ఒకళ్ళు ‘మెంతి బద్దలు’ ఇంకొకళ్ళు ‘మావిడి కాయ పప్పు’ తెచ్చారని  స్టాఫ్ రూం దగ్గర తచ్చాడుతున్న మా గూఢచారి సమాచారం.మావిడి కాయలు పోతే పోయాయి వాళ్ళ పాపాన వాళ్ళే పోతారు డ్రెస్సు చిరిగింది ఇంకా ఎప్పటికి ఈ డ్రెస్సు వేసుకోవక్కర్లేదు అని గంతులేస్తూ ఇల్లు చేరాను. మా అమ్మ చేతిలో చివాట్లు తిన్నా ఆ రోజు నా ఆనందానికి అవధులు లేవు.

అంతకు మించిన ఆనందం ఇంకో రోజు కలిగింది. మా అమ్మ ఆ కాషాయం రంగు చీరని చాల ఏళ్ళు వాడాక దానికి అమీర్పేట్ లో నల్ల పూల ప్రింటు వేయించింది. అలా కూడా ఒక దశాబ్దం పాటు కట్టుకున్నాక ఓ రోజు మడికట్టుకోవడానికని  వాకిట్లో ఆరేసింది. ఎవడో దొంగ వెధవ ఆ చీరని పట్టుకుని చక్కా పోయాడు.  ఆహా!… ఇంకా నేను ‘స్వర్ణ కమలం’ సినిమా లో ముత్య్ల్లల అరుణ చెప్పినట్టు ‘గంతులే గంతులు’!

మునిపంటితో నా సంతోషాన్ని నొక్కి పెట్టి… అయ్యో! అమ్మా! కాషాయం రంగు చీర పోయిందా! బాధ పడకు మల్లి ఇంకోటి కొనుకోవచ్చులే అన్నా! 😛

కొసమెరుపు ఏమిటంటే మా అమ్మ నా డ్రెస్ రఫ్  (పిచ్చి పిచ్చి దారాలతో చెత్త కుట్లు వేసి బట్టల మీద ఉన్న చిల్లుని దాచే ప్రక్రియ) తీయించింది …. నాకు పొట్టయ్యి నేను కట్టుకోలెంత వరుకు నేను ఆ డ్రెస్ వాడల్సివచింది!! 😦

బుజ్జి పండు

మొదటి మాట .. మొదటి పలకరింపు …

స్వాగతం సుస్వాగతం

అమ్మ అనే మాట ఒక ఉనివెర్సల్ టాపిక్ …. మొదటి మాట .. మొదటి పలకరింపునూ …. ఆవు వ్యాసం లాగా, నేను ఏం చేసినా చెప్పినా మొదటినో చివరనో మద్యనో మా అమ్మ ని చేర్చేస్తూ ఉంటాను… అదీ లెక్క …

తైతిరీయ  ఉపనిషత్తు దగ్గర నుంచీ మా అమ్మ వరుకు “మాతృ దేవో భవ” అని చెవినిల్లు కట్టుకుని పోరారు మహానుభావులంతా !

ఈ రోజుల్లో అంటే తిట్ల చాలీసా… భూతుల దండకం పిల్లలు హాయిగా కరెంటు పోయిన పోక పోయిన పాడుకోవచ్చు కానీ.. మా రోజుల్లో అల కాదు… పెద్ద వాళ్ళని కన్నెత్తి చూస్తే … హమ్మో … పెద్ద నేరం చేసాం అని తేల్చేసి వెయ్యేసి కోరాడ దెబ్బలు చెట్టుకో , కీటికీకో కట్టేసి కొట్టేసేది … ఇంకెవరు మా అమ్మే …. అదీ మా మంచికే అనుకోండి… కాకపోతే అప్పట్లో అనిపించేది కాదు మాస్టారు..

బాధలు పంచుకుంటే తరుగుతై అంటారు… అందు వలన చేత…  నేను ఈ పీజీలన్ని మా చిన్ననాటి అల్లర్లు, మా అమ్మ తిట్లు దీవెనలు .. ముఖ్యంగా .. మా అమ్మ కి మాకు జరిగిన (జరుగుతూన్న) మల్ల యుద్హాలు, ముష్హ్ట్టి (అచ్చు తప్పు క్షమించాలి ) యుద్ధాలు, వాగ్వివాదాలు .. అలాటివన్నమాట …. వీటితో నింపేసి..  మా అమ్మని తీరిక వేళ్ళల్లో నింపాదిగా చదువుకోమని కానుకగా ఇద్దాం  అనుకుంటునాను ..

ఇప్పుడైతే అమ్మ నా కంప్లైంట్ లిస్టు ని కంప్లిమెంటు లిస్టు గా తీస్కుని …  సరదాగానో , మేచుకోలుగానో వో నవ్వు విసిరేస్తుందని (నిజం చెపొద్దు …. ఇప్పుడైతే అమెరికా లో ఉన్నాను కనుక… తన చేతికి చవబాధడానికి  దొరకనని నా నమ్మకం 🙂 )

ఆల్ జోక్స్ అపార్ట్ ….

మా అమ్మ అంటే నాకు బోలెడు ఇష్టం..కానీ మా అమ్మ తో వేగడం చాల కష్టం …. ఒక మనిషిని నేను  ద్వేషిచేంతగా ప్రేమిస్తునాను అంటే మాత్రం అది ‘మా అమ్మ’  (యమోషన్ కాస్త ఎక్కువయ్యింది )

నా   ప్రతి పిచ్చి పని లోను ‘సయ్’ అంతే ‘సయ్’ అంటూ సాయం పట్టే మా చెల్లెమ్మ కూడా ఈ వృతాంతాలు వ్రాయడానికి సహకరిస్తుందని తలుస్తూ …

ఇట్లు మా అమ్మ

బుజ్జి పండు

అసలు పేరు అటుంచి… మా అమ్మ నన్ను పిలిచే పేరుతో వ్రాస్తే …. కనీసం జనాల్లో పరువు పోకుండా ఉంటుందని..  అందుకే ‘బుజ్జి పండు’ ఇహ నుంచీ నా ‘కలం పేరు’ 😀