అమ్మా…హమ్మమ్మా!

నా స్నేహం నువ్వే, నా ప్రియ శత్రువు నువ్వే!

అమ్మా! కళ్ళజోడు పెట్టుకో…

“బుజ్జి పండు, చిన్ను కొత్త కళ్ళ జోడు చూసావా? ఎంత బావుందో! చూస్తుంటే కొనుక్కుని నాక్కూడా పెట్టుకోవాలని ఉంది.” మా అమ్మ నాకు ఫోన్ లో ఈ ముక్క చెప్పిన దగ్గర నుంచీ .. నాకు నిద్ర లేదు… జరక్కూదనిది ఏదో జరగబోతోందని నా మనసు గట్టిగా చెప్తోంది …. అందుకు
కారణం తెలియాలంటే మనం కనీసం 10 సంవత్స్తరాలు వెనక్కి వెళ్ళాలి …

మా అమ్మకి కళ్ళ జోడు వచ్చి .. ఎప్పుడు రావాలో అప్పుడే వచ్చింది లెండి…. ఇప్పుడు చత్వారం, తన వయసు రెండు పుండు మీద కారం లాంటి టాప్పిక్కులు తెచ్చి … ఆల్రెడీ ….నేను కూర్చున్న చెట్టు కొమ్మని చట్టుకున నేనే నరికేసుకున్నాను …

ఇహ పోతే … మా అమ్మకి కళ్ళ జోడు వచ్చి X సంవత్స్తరాలు అయ్యింది… నేను మా చెల్లి , మా నన్నారు అప్పటికే Y సంవత్స్తరాల నుండీ ఆ కోవకి చెందిన వాళ్ళం అవ్వటం చేత …  మా అమ్మకి సలహాలు పడేస్తూ ఉండేవాళ్ళం.. ఇలా పెట్టుకో.. ఇలాoటిది కొన్నుక్కో అని… మేము అప్పటికే తనకి కళ్ళ జోడు రావడం వల్ల కుమారి భారతదేశం పదవి నుంచి విశ్రాంతి తీస్కోమని చాల వెటకారం చెయ్యడం వల్లనో .. మా నాన్నగారు కుడా తన కళ్ళ జోడు అనుభవం చెప్పడం వల్లనో కానీ … మేము కూడా వెంట వచ్చి మరీ కొనిపెడతాం అన్నా.. ససేమిరా అని తను ఒక్కతే వెళ్ళింది .. కళ్ళ జోడు షాపుకి..

మా అమ్మ ని చూడగానే ..  ” ఒరేయ్, ఆ కొత్తగా వచ్చిన మోడల్ పట్టుకు రా ” అని  వో కుర్రవాడిని పంపాడు మార్వాడి … ఆ షాపులో వెనక ఎవరూ ముట్టుకోని ….  ఒక గులాబీ రంగు ప్లాస్టిక్ ఫ్రేము డబ్బా బూజులు దులిపి పట్టుకు రమ్మని వీడి సీక్రెట్ కోడు …

మేడం, ఇదిగో ఇది బ్రాండ్ న్యూ మోడల్ … అని అమ్మకి చూపించి…  ఆ షాపు వాడు…  ఈ ప్రపంచాన్ని మా కళ్ళ జోడు తో చూస్తే నిత్య నూతనంగా ఉంటుందన్నాడుట… మా అమ్మ తెలివిగా.. మా ఆయినా , పిల్లలు వాడే మోడల్ ఇది కాదు అందిట …

“అవును మేడం ఇది లేటెస్ట్ .. కావాలంటే వాళ్ళని కూడా రమ్మనండి .. మేము మీకు కాబట్టి .. రేట్ కూడా హోల్-సేల్ రేట్ కి డిస్కౌంట్ చేసి ఇస్తాం” అన్నాడు షాపు వాడు.. తెలుగు డిక్షనరీ లో మా అమ్మకి నచ్చిన రెండే రెండు ఇంగ్లీష్ పదాలు …. హోల్-సేల్, డిస్కౌంట్ …

అవి చెవిన పడగానే మా అమ్మ… ప్యాక్ ఇట్ అంది.. అంతే… !

ఇంటికి వచ్చాక  ‘మయ సభ’ సీన్ లో ‘ఊర్వసి’ శారద లాగా మేము దుర్యోధనుడి పోర్షన్ లో మా అమ్మ …. అప్పటి నుంచీ తను కళ్ళ జోడు పెట్టుకోలేదు …  కానీ ప్రతి ఏడాది ఒక కొత్త ఫ్రేము లో అద్దాలు మాత్రం వేయిస్తూనే ఉంది… వేయించిన ప్రతి సారి మమ్మల్ని ఒపీనియన్ అడగటం.. మేము ఇచ్చిన సమాధానాన్ని బట్టి  … మా అమ్మ పెట్టుకోవడం మానెయ్యడం …. మేము అమ్మా కళ్ళజోడు పెట్టుకో అమ్మ అని బ్రతిమాలడం ఆనవాయితీ …

ఇప్పుడు మూడు ఏళ్ళ తరువాత మా చెల్లెలు పెట్టుకున్న ఫ్రేము బావుందంతోంది… అంటే…  మరో సారి ….కధ మొదటికి వచిందన్నమాట!

మాట పలుకు లేకుండా  ఫోన్ పెట్టేసి ఒక నిశ్చయానికి వచ్చేసాను… ఏదైతే అది అయ్యింది… ఈ సారి నా మనస్సుని చంపేసుకుని మరీ బావుందని చెప్పేస్తాను .. ఈ కధని కంచికి ఫ్లైట్ ఎక్కించి మరీ తోలేస్తాను … 😉

బుజ్జి పండు

జనవరి 31, 2010 Posted by | Shortstories | | 1 వ్యాఖ్య